Jakie dokumenty są potrzebne do zawarcia umowy?
Do umowy potrzebne są nam dokumenty stanowiące podstawę wierzytelności, np. faktura, weksel, umowa najmu, rachunki, ogólnie wszystkie dokumenty, które świadczą o tym, że wierzytelność jest wymagalna. Abyśmy mogli w pierwszej kolejności zaopiniować taką sprawę i zdecydować czy podejmiemy się jej poprowadzenia, potrzebne nam są tylko kopie (skany) w/w dokumentów. Na tej podstawie możemy określić, czy faktura jest nie przedawniona, może wstępnie sprawdzić dłużnika, skalkulować opłacalność poprowadzenia tej sprawy i wyliczyć Klientowi nasze wynagrodzenie oraz opłaty, które będzie musiał ponieść, w związku z poprowadzeniem tej sprawy. Na podstawie tej analizy, Klient będzie wiedział dokładnie, ile pieniędzy będzie musiał zainwestować w odzyskanie swojej wierzytelności, jeżeli sprawa będzie procedowana na wszystkich etapach, czyli sądowym i komorniczym (egzekucyjnym).
Do zawarcia umowy w formie pisemnej potrzebne są nam dokumenty źródłowe w oryginale (faktury, umowy, zlecenia, CMR, protokoły odbioru, potwierdzenia sald itp.). Tutaj czasami Klienci pytają, czy mogą być dokumenty potwierdzone za zgodność z oryginałem przez księgową lub właściciela? Niestety, ale w przypadku skierowania sprawy na drogę sądową dla sądu raczej nie będzie to miało żadnej wartości, dlatego zdecydowanie potrzebujemy oryginały dokumentów.
Czy umowy powierniczego przelewu wierzytelności należy traktować jako „zbycie w jakiejkolwiek formie” uniemożliwiające zastosowanie ulgi na złe długi w świetle art. 89a ust. 1a ustawy o VAT… ?
Odpowiedź na to pytanie publikujemy poniżej w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 25.06.2014 IBPP2/443-314/14/RSz
Zdaniem Wnioskodawcy, umowy powierniczego przelewu wierzytelności nie powodują przeniesienia ich własności i tym samym nie mogą być one traktowane jako zbycie w żadnej formie. W konsekwencji, pomimo zawarcia tego typu umów cedent ma możliwość dokonania korekty należnego podatku na podstawie art. 89a ustawy o VAT. W opisanym przypadku przedmiotem zawartych umów jest powierniczy przelew wierzytelności, a nie ich sprzedaż. Celem zawartych umów jest bowiem przeniesienie wierzytelności (a nie ich zbycie) na podmiot trzeci w celu podjęcia przez ten podmiot czynności zmierzających do odzyskania należności.
W momencie podpisania umowy powierniczego przelewu wierzytelności nie powstają żadne zobowiązania pieniężne powiernika wobec cedenta, a cedent nie ma roszczeń pieniężnych w stosunku do powiernika. Zobowiązania i roszczenia powstają dopiero z chwilą wyegzekwowania wierzytelności. Cedent otrzymuje po wyegzekwowaniu przez powiernika należnej kwoty, zapłatę za przekazaną wierzytelność, a powiernik może dokonać potrącenia swojego wynagrodzenia należnego od cedenta (w postaci określonego procentu od kwoty egzekwowanej wierzytelności). Umowa powierniczego przelewu wierzytelności ma charakter czasowy, każda ze stron może ją wypowiedzieć i tym samym wierzytelności podlegać będą zwrotnemu przelewowi na rzez cedenta.
Reasumując, na podstawie umowy powierniczego przelewu wierzytelności powiernik wprawdzie nabywa prawa do windykowania wierzytelności we własnym imieniu, ale czyni to na rachunek cedenta, nie przejmuje ryzyka niewypłacalności dłużnika, nie powstają żadne należności cedenta do powiernika, a umowa może być wypowiedziana. Często zdarza się, że pomimo zawarcia umowy powierniczego przelewu wierzytelności nie udaje się wyegzekwować zaległej kwoty. W takiej sytuacji Spółka nie widzi przeszkód do skorzystania z „ulgi na złe długi”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
